Logo
Wydrukuj tę stronę

Kustodia Kapucynów w Korei Południowej

Kustodia Kapucynów w Korei Południowej

Początki

W styczniu 1986 r. Kardynał Stephen Kim, arcybiskup Seulu, zaprosił kapucynów irlandzkich do Korei, aby w sercu Seulu otworzyli Kaplicę Nieustającej Adoracji Najświętszego Sakramentu oraz aby byli świadkami naszego szczególnego charyzmatu, jakim jest sprawowanie Sakramentu Pojednania. 16 lipca tego roku flagę kapucyńską postawili tu czterej bracia z Prowincji Irlandzkiej (patrz zdjęcie braci). Irlandzcy Ojcowie Kolumba i franciszkanie koreańscy zapewnili zakwaterowanie, pozwalając braciom na naukę języka i kultury. Wiosną 1990 roku założony został pierwszy „klasztor”, mieszkanie w Seulu, poświęcając je Matce Boskiej Anielskiej. W latach 1990–2000 przybyli kolejni bracia, a inni wrócili do domu. Na szczególną uwagę zasługuje były prowincjał, Berard Creed (wówczas mający 70 lat), który przedłużył dwutygodniową wizytę z okazji Złotego Jubileuszu w Korei o prawie dwa lata! W grudniu 1995 roku doszło do tragedii! Jeden z najmłodszych misjonarzy w Korei, br. Liam O’Dea, zginął w wypadku w Seulu. Miał zaledwie 27 lat. Ale jego śmierć nie poszła na marne. Gdzieś w Korei cztery osoby żyją z jego narządami. O tym geście jego rodziny informowały media ogólnokrajowe, ponieważ była to pierwsza donacja narządów dokonana przez obcokrajowca w Korei. Ciało br. Liama zostało przetransportowane do Irlandii, gdzie odbył się pochówek. W 1996 r. koreański dom obecności został przemianowany na delegaturę, która ostatecznie została podniesiona do rangi kustodii przez przez generała brata Johna Corriveau w roku 2005.

Korea Południowa – nasza aktualna rzeczywistość!

Wojna koreańska 1950–1953 była druzgocąca. Technicznie rzecz biorąc, wojna się nie skończyła, a pokój utrzymuje kruchy rozejm i silnie zaminowana strefa dzieląca półwysep przez ostatnie 66 lat. Oba kraje pozostają w ciągłym alarmie! Mężczyźni z Korei Południowej są zobowiązani do pełnienia służby wojskowej trwającej 18 lub 24 miesiące. Korea Północna to prawdziwie odizolowane królestwo i państwo policyjne, które trzyma swój lud w ciągłym strachu, niedożywieniu, brutalnym traktowaniem oraz okrutnymi karami, przy jednoczesnym słabym wykształceniu. Sukces gospodarczy Korei Południowej stał się znany jako Cud nad rzeką Han! Kraj przekształcił się z pustelnika w królestwo internetowe, z dynamicznej Korei w królestwo Azji. Koreańska fala sukcesu społeczno-gospodarczego uczyniła Koreę globalną marką samochodów, statków, technologii, inżynierii lądowej, urządzeń elektrycznych, telewizorów, komputerów, smartfonów, sportu i rozrywki. Koreańczycy mają wielkiego ducha hojności, wolontariatu i świętowania życia rodzinnego. Rzeczywiście, odporność Korei na pokonywanie przeciwności losu (szczególnie podczas kryzysu azjatyckiego MFW pod koniec lat 90.) jest w dużej mierze przypisywana jej wartości kulturowej związanej z pracą jako grupa / społeczność.

Kościół Katolicki również ma znaczący wpływ na społeczeństwo koreańskie. Kościół Katolicki w Korei jest wyjątkowy, ponieważ wiara została przyniesiona przez rdzennych Koreańczyków, którzy studiowali teologię za granicą, a nie przez misjonarzy. Gwałtowne prześladowania i męczeństwa w XIX wieku stały się zalążkiem ogromnego rozwoju Kościoła Katolickiego. Ta wiara podtrzymywała lud podczas całej japońskiej okupacji 1910–1945. Ale dyktatorskie rządy powojennych rządów w odbudowie nowej gospodarki zmusiły Kościół do zabrania głosu w poparciu dla ruchów prodemokratycznych lat 80., które zostały brutalnie stłumione. Głos Kościoła na rzecz sprawiedliwości, praw człowieka, biednych pod odważnym przywództwem kardynała Stephena Kima, zyskał wielki szacunek wszystkich i zainspirował wiele nawróceń. Kościół nadal jest takim głosem, szczególnie dzisiaj dla Ewangelii Życia. W liczącej około 50 milionów populacji,5 milionów stanowią katolicy, a około 7 milionów to wyznawcy innych kościołów chrześcijańskich. Trzy czwarte populacji to buddyści, a pozostała reszta nie wyznaje żadnej religii. Jednak rządy narodu i praktyki kulturowe oparte są na zasadach konfucjańskich. Każdego roku setki Koreańczyków są katechizowani (nie ewangelizowani) i ochrzczeni, ale wielu wkrótce odchodzi. I wielu katolików wciąż ucieka się do odwiecznych praktyk szamanizmu i wróżenia w celu znalezienia odpowiedzi na życiowe problemy i marzenia. Liczba powołań spadają z powodu rosnącego materializmu i sekularyzmu.

„Nadmierne poczucie konkurencji” w Korei niszczy małżeństwa, życie rodzinne i dzietność. Niesprawiedliwe warunki pracy i niskie płace, długi finansowe, rosnące bezrobocie młodzieży, korupcja polityczna, wyzysk akademicki, piętno porażki, stresu i depresji są przyczyną ogromnej liczby rozwodów. Samobójstwa należą do najwyższych na świecie, nawet wśród osób starszych. A Korea szybko się starzeje. Do 2050 r. będzie to najstarszy kraj na świecie, z najniższą liczbą urodzeń i najwyższą liczbą aborcji na jednego mieszkańca. W rezultacie miliony kobiet i mężczyzn cierpią w ukryciu psychologiczny, emocjonalny i duchowy ból związany z aborcją. Jednak w głębi serca ludzie wiedzą, że czegoś im brakuje. Szukają pokoju, nadziei, uzdrowienia, znaczenia, życiowych motywacji. Oto zatem obecna rzeczywistość, do której powołani zostali także bracia kapucyni, z misją ewangelizacyjną, do dawania świadectwa o charyzmacie braterstwa, gościnności, prostoty.

Poniżej znajduje się zarys naszej obecnej sytuacji w tej rzeczywistości:

Statystyka

Obecnie mamy cztery klasztory (patrz mapa poniżej):

La custodia dei cappuccini della Corea

  1. Dom Macierzysty (Seul): Miejsce zamieszkania Kustosza, wspólna (6 braci), bracia profesi czasowi (5), w tym 1 seminarzysta.
  2. Dom Postulatu (Seul): Wynajmowany, marzec 2018-2020. Bracia profesi wieczyści (2), postulanci (2).
  3. Nowicjat (Gapyeong): profesi wieczyści (2), nowicjusze (0).
  4. Dom „Formacji do kapłaństwa” (Incheon): Bracia profesi wieczyści (3), w tym 1 seminarzysta.

Razem: Profesi wieczyści 13 (6 prezbiterów - 5 Koreańczyków i 1 Irlandczyk), profesi czasowi 5, Nowicjusze 0, Postulanci 2.

Życie braterskie – bez wielkich wspólnot, życie w małych wspólnotach jest prawdziwym sprawdzianem wiary i kształtowania charakteru. Konflikty są nieuniknione, szczególnie w kwestiach klerykalizmu i indywidualizmu. Czujnie obserwujemy inwazyjny wpływ materializmu i technologii, który przenika każdy poziom społeczeństwa koreańskiego.

Powołania – pierwsi postulanci pojawili się w 1993 r. W maju 1999 r. Dwóch z nich złożyło profesję wieczystą i będzie obchodzić Srebrny Jubileusz w styczniu 2020 r. W 1996 r. nabyliśmy ziemię w centrum Seulu, aby zbudować nasz pierwszy klasztor, który został ukończony w czerwcu 1997 r. Został on poświęcony Matce Bożej Anielskiej. W 1998 r. wynajęte zostały mieszkania w Gapyeong, diecezja Chuncheon, które służyły jako nowicjat aż do wybudowania stałego nowicjatu w październiku 2000 r., który poświęcony został św. Feliksowi z Cantalice. W tym samym roku nabyliśmy dom (dawniej dom rodzinny z restauracją) w diecezji Incheon z przeznaczeniem na specjalną formację kapłańską, poświęcając go św. Wawrzyńcowi z Brindisi.

Kustodia organizuje dzień powołań raz w miesiącu w naszym domu w Seulu. Większość zapytań odnośnie powołania pochodzi z naszej strony internetowej www.capuchin.kr, inne - poprzez kontakt osobisty. Kustodia nie przyjmuje kandydatów, dopóki nie ukończą obowiązkowej służby wojskowej trwającej 18 lub 22 miesiące. Powołania zawsze były nieliczne, ale stałe, pomimo wielu odejść na przestrzeni lat.

Posługi / apostolstwo – Wiele posług i apostolatów każdej diecezji jest ściśle regulowanych przez władze kościelne. Nasze wysiłki są ograniczone do współpracy z innymi grupami religijnymi i służbami społecznymi, np. opieka nad bezdomnymi i starszymi, chorymi, sponsorowanie edukacji biednych studentów. Tradycyjne apostolstwa i posługi Kustodii koncentrują się w klasztorach i pobliskich miejscowościach i polegają na sprawowaniu codziennej Mszy św dla wiernych, spowiedzi, pomocy duszpasterskiej w pobliskich parafiach, klasztorach i bazach wojskowych oraz na prowadzeniu rekolekcji.

Poszukiwanie pracy w niepełnym wymiarze godzin – było rezolucją naszej kapituły w 2017. Ta inicjatywa była odpowiedzią Kustodii na wezwanie byłego ministra generalnego br. Mauro Jöhri, by okręgi były bardziej samowystarczalne finansowo. Jeden brat uzyskał zatrudnienie w niepełnym wymiarze godzin jako kierowca firmy kurierskiej przez około 3 miesiące, pracując 5 godzin dziennie przez 5 dni w tygodniu. Inny zakwalifikował się i uzyskał tymczasowe zatrudnienie jako barrista, a także uzyskał certyfikaty w zakresie produkcji piwa i podstawowych konstrukcji budowlanych. Inicjatywa otrzymała pozytywne komentarze od innych koreańskich zakonów.

Współpraca w ramach PACC – Przez lata wielu naszych braci miało szczęście doświadczyć globalnego oblicza Zakonu, odwiedzając różne okręgi w celu spełniania specjalnych posług, apostolatów i formacji. Miejscami tymi były: Irlandia, Indie, Filipiny, Tajlandia, Indonezja czy Guam. Szczególnie interesująca jest misja medyczna Kapucynów (CMM) na Filipinach, która zapewnia żywność, zaopatrzenie medyczne i leczenie miejscowym biednym ludziom i plemionom żyjącym w odizolowanych regionach górskich, często dostępnych tylko pieszo.

Ostatnio zmieniany: środa, 09 październik 2019 12:17
FaLang translation system by Faboba
Copyright: Curia Generalis Fratrum Minorum Capuccinorum
Via Piemonte, 70 - 00187 Roma, Italia, tel. +39 06 42 01 17 10 / +39 335 1641820, ofmcap.org - 1528 - 2022 webmaster