Działalność SPIS

Bracia Mniejsi Kapucyni jako stróże środowiska w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach, spotkanie animacji SPIS w Santo Domingo, Republika Dominikany, 5-12 czerwca 2016

¡Miranda no se vende! ¡La Loma se defiende! Takie jest ogólne motto, którym bracia kapucyni Ameryki Łacińskiej protestowali przeciwko niszczeniu i komercjalizacji środowiska naturalnego. W wyniku zatrważającego zmniejszania się dżungli amazońskiej oraz innych lasów tropikalnych na świecie, spotkanie kapucynów w ramach SPIS w Santo Domingo, w Republice Dominikany, miało na celu podjęcie konkretnych kroków w celu ochrony i zachowania naszego wspólnego domu, naszej matki i siostry Ziemi. Reprezentując trzy konferencje CCA, CCB i CONCAM, 20 braci przybyło z Wenezueli, Peru, Argentyny, Meksyku, Gwatemali, Hondurasu, Salwadoru, Haiti, Brazylii i Republiki Dominikańskiej.

Na zakończenie tygodnia pracy na temat wartości SPIS, w świetle „Laudato si”, bracia zdecydowali o podjęciu konkretnych działań mających na celu informowanie, integrowanie i inspirowanie współbraci żyjących w Ameryce Południowej i na Karaibach. Konkretnie chodzi o coraz głębsze kultywowanie franciszkańsko-kapucyńskiej duchowości, która wprowadza nas na drogi ekologicznego nawrócenia. Powinno się to dokonać poprzez formację oraz utworzenie w Amazonii międzynarodowej wspólnoty zajmującej się problemami ekologii.

Wołanie Ziemi, wołanie Ubogich: zgromadzenie braci kapucynów Konferencji PACC, Pontianak, Indonezja, 24-31 lipca 2016.

„Wołanie Ziemi, wołanie ubogich”, to temat międzynarodowego zgromadzenia SPIS kapucyńskiej konferencji PACC (Azja, Ocean Spokojny). Spotkanie odbyło się w domu Tirta Ria Retreata Pontianak, gromadząc 20 uczestników przybyłych z Indonezji (Pontianak, Medan, Sibolga, Kepulauan Nias), Filipin, Nowej Zelandii, Papui Nowej Gwinei (i wysp Salomońskich), Południowej Korei i Malezji (FZŚ). Pomagali superwizorzy z urzędów SPIS w Rzymie i Franciscans International w Genewie. Dyskretna obecność policji w liczbie 15 osób, mężczyzn i kobiet, nadała specyficzny charakter temu spotkaniu, zapewniając ochronę jego siedzibie. Głównym celem zgromadzenia PACC było animowanie, informowanie, integrowanie i inspirowanie braci w zakresie wartości Sprawiedliwości, Pokoju i Ochrony Stworzenia (SPIS). Innym z celów było pogłębienie relacji solidarności i współpracy pomiędzy animatorami SPIS i PACC, oraz stworzenie regionalnej sieci współpracy dla rozwijania wspólnej misji.

Zachęceni przez powodzenie zgromadzenia oraz przez wzmacniające się braterskie więzi, a także przez wynikającą stąd współpracę, delegaci SPIS starają się coraz bardziej wzmacniać i polepszać apostolat i instytucje poszczególnych okręgów zakonnych konferencji PACC tak, aby nowe formy wyrażania solidarności z ubogimi i z całym Stworzeniem były podejmowane z coraz większym entuzjazmem. Z pewnością, widoczna obecność sił bezpieczeństwa była dla nas na początku bardzo kłopotliwa, jednak na koniec spotkania okazała się ona ubogacająca dla obydwu stron. Większość z nich to muzułmanie i dużo się nauczyli na temat naszego kapucyńskiego charyzmatu, zwłaszcza odnośnie do wartości SPIS. Oprócz tego, policjanci i policjantki uczestniczyli w różnych naszych spotkaniach, między innymi w spotkaniu z ubogimi i we wspólnym sadzeniu drzew. Dlatego też nasz temat „Wołanie ziemi i wołanie ubogich” stał się rzeczywistością nie tylko dla uczestników, lecz także dla obecnych tam policjantów i policjantek.

“Potrzebujemy innego świata: wspólnie możemy go stworzyć”: franciszkańska obecność na World Social Forum w Montrealu, Kanada 9–14 sierpnia 2016

Liczący około 10.000 osób tłum przemaszerował ulicami Montrealu w Kanadzie na rozpoczęcie World Social Forum pod hasłem „Potrzebujemy innego świata: wspólnie możemy go stworzyć”. Rozentuzjazmowani ludzie śpiewali i powiewali transparentami i flagami z hasłami, od ochrony klimatu po obronę praw człowieka, solidarność z migrantami i tym podobne. W marszu uczestniczyły różne grupy pochodzące z całego świata, łącznie z rodzimymi mieszkańcami Ameryki, NGO i organizacjami walczącymi na rzecz ochrony środowiska. Franciszkańska delegacja zaznaczyła swoją obecność uczestnicząc w marszu w swoich szaro-brązowych habitach.

Utworzony w 2001 roku w Porto Alegre, w Brazylii, WSF ma być przestrzenią, w której spora liczba ruchów socjalnych może się spotykać, budować więzi solidarności i rozwijać wspólne ideały oraz strategie na rzecz zmian społecznych. Franciszkańska delegacja była mała, jednak widoczna, złożona z członków wywodzących się ze wszystkich gałęzi franciszkańskiej rodziny: OFM, OFMCap, OFMConv, FZŚ, MF, siostry franciszkanki, Franciscans International i Franciscans Action Network (FAN). Do 14 delegacji dołączyli także miejscowi franciszkanie z Montrealu, wśród których znalazło się dużo braci kapucynów. Delegacja, poprzez FI, przedstawiła trzy bardzo ważne kwestie: skrajne ubóstwo, wydobycie i handel dobrami natury, prawa człowieka.

Idąc za wskazaniami franciszkanów ze szczytu klimatycznego Rio 20+ w Brazylii, delegacja postanowiła skonkretyzować te wskazania przez kontynuację aktywnej obecności w tych trzech przestrzeniach: zmiana stylu życia (osobiste i wspólnotowe świadectwo), kopalnie i przemysł wydobywczy (wydobywające wielkie ilości zasobów naturalnych wpływając na warunki życia ludzi ubogich i na środowisko), znaczenie i wydolność źródeł żywności (zwłaszcza dla ubogich).

Przypominając, że SPIS jest częścią naszego franciszkańskiego DNA, międzynarodowa komisja SPIS zachęca naszych braci kapucynów rozsianych po całym świecie do angażowania się, wraz z innymi franciszkanami, ze świeckimi stowarzyszeniami, z różnymi grupami, religiami i ludźmi dobrej woli, w dialog na temat wyżej wspomnianych tematów, mając na celu budzenie coraz większej świadomości i organizowanie skoordynowanych działań i akcji na rzecz ochrony stworzenia. Na koniec polecamy podstawową działalność jak środowiskowy projekt „dom tęczy” w Pontianaku, misję medyczną braci kapucynów na Filipinach, Soup kitchen w Detroit i wiele, wiele innych. Posłuszni sugestiom przekazanym przez papieża Franciszka w Encyklice „Laudato sii”, wsłuchujmy się w „wołanie ubogiego i wołanie ziemi” (LS n. 48).